Sil Geraedts wist het na haar reis door Zuid-Afrika zeker: ze wilde aan de slag in de thuiszorg. Na een intensieve ziekenhuisstage, waar ze vooral de hiërarchie en het vluchtige contact met patiënten ervaarde, verlangde ze naar iets anders. Iets persoonlijkers. Inmiddels werkt Sil als wijkverpleegkundige bij De Zorggroep in Roermond – een plek waar ze vanaf dag één verantwoordelijkheid kreeg en zich écht welkom voelde. Lees hieronder hoe Sil haar eerste maanden als jonge zorgprofessional beleeft.
Je bent net afgestudeerd en meteen gestart bij De Zorggroep. Wat trok jou aan om direct hier te beginnen?
Na mijn opleiding had ik eerst de behoefte om de wereld te ontdekken. Ik ben een paar maanden gaan reizen door Zuid-Afrika, wat een geweldige ervaring was. Toen ik terugkwam, wist ik één ding zeker: ik wilde niet terug het ziekenhuis in. Tijdens mijn stage daar liep ik vaak tegen de hiërarchie aan, en het contact met patiënten voelde gehaast. De nadruk lag sterk op ‘zo snel mogelijk naar huis’.
Heel anders dan de thuiszorg. Daar had ik tijdens een eerdere stage echt het gevoel dat ik welkom was. Je komt bij mensen thuis, in hun eigen omgeving. Dat maakt het contact laagdrempelig, warm en persoonlijk. Je bouwt een band op, je ziet meer van de mens achter de zorgvraag. Dat sprak me enorm aan. En wat ik extra fijn vind: je krijgt meteen verantwoordelijkheid, wat je zelfvertrouwen als beginnende professional echt een boost geeft.
Was het voor jou belangrijk om in Roermond te werken?
Niet per se, maar het is wel lekker makkelijk. Ik heb ook gesolliciteerd in Venlo en Maastricht. Uiteindelijk kwam dit op mijn pad – en ik ben blij dat het zo gelopen is. Reistijd telt zeker mee, maar voor mij was de inhoud van het werk belangrijker dan de locatie.
Hoe was de overgang van stagiair naar collega?
Eigenlijk verrassend soepel! Ik voelde me meteen welkom in het team. Ik kreeg een buddy aangewezen bij wie ik met al mijn vragen terechtkon. Daarnaast had ik regelmatig een evaluatiegesprek met mijn Ondersteuner Manager Thuis. Ze luisteren echt naar wat jij nodig hebt, maar geven je ook de ruimte om je eigen pad te vinden. Die balans – begeleiding én vrijheid – zorgt ervoor dat je snel groeit. Dat vertrouwen motiveert enorm.
Is er een moment sinds je start dat je echt is bijgebleven?
Er zijn zóveel kleine momenten die me raken. Een bedankje, een glimlach, een complimentje van een collega of cliënt – het geeft me wekelijks het gevoel: ja, dit is waarom ik dit werk doe.
Maar er was één situatie die me echt raakte. Ik mocht de laatste zorg verlenen aan een terminale cliënt. Dat vertrouwen – dat je juist op zo’n kwetsbaar moment mag ondersteunen – is enorm bijzonder. Je bent even niet alleen zorgverlener, maar ook mens. Die dankbaarheid vergeet ik nooit meer.
Wat vertel je aan vrienden of oud-klasgenoten over jouw werk?
Dat het veel méér is dan mensen denken. “Thuiszorg is toch gewoon billen wassen?” hoor ik weleens. Maar dat is zo’n achterhaald beeld. Het is zó afwisselend. Je bent niet alleen bezig met de fysieke zorg, maar ook met het grotere plaatje: signaleren, coördineren, begeleiden. Je moet het gewoon zelf een keer ervaren om te begrijpen hoe rijk dit werk is.
Wat verraste je toen je begon bij De Zorggroep?
Hoeveel verantwoordelijkheid je eigenlijk hebt. Je kijkt niet alleen naar de zorg op dat moment, maar je hebt echt een helikopterview nodig. Wat speelt er in de wijk? Naar welke instanties kun je iemand doorverwijzen? Welke indicatie is passend? Er zit veel organisatie en administratie achter, iets wat mensen vaak niet zien. Maar juist die afwisseling maakt het zo uitdagend.
Wat wil je meegeven aan studenten of starters die twijfelen over een baan in de wijkzorg bij De Zorggroep?
Gewoon doen! Probeer het eens, stap erin. De drempel is laag en er wordt echt met je meegedacht. Je hoeft niet meteen alles te kunnen – als je gemotiveerd bent, komt de rest vanzelf. Je krijgt de ruimte om te leren.
Tot slot: welke drie tips heb jij voor jonge professionals die gaan starten bij De Zorggroep?
- Ervaar het zelf! Geen woorden kunnen uitleggen hoe mooi en veelzijdig dit werk is.
- Ken je grenzen. In dit werk wil je graag helpen, maar zorg ook goed voor jezelf.
- Laat je verrassen. Geen dag is hetzelfde – en dat is precies wat het zo leuk maakt.
